Nissan Micra รุ่นที่สองที่มีชื่อ K11 เข้าสู่การผลิตในปี 1992 และโดดเด่นด้วยตัวถังที่กว้างที่สุดในประวัติศาสตร์ของรุ่น ซึ่งรวมถึงรถเปิดประทุน (FHK11) และสเตชั่นแวกอนห้าประตู (WK11) หลังจากการอัพเดทในปี 1998 ซึ่งรวมถึงการปรับแสงภายนอกและรูปลักษณ์ของวัสดุตกแต่งอื่นๆ รถถูกเก็บไว้ในสายการผลิตจนถึงปี 2003 (ในไต้หวัน - จนถึงปี 2007)
รถยนต์รุ่นที่ 2 เช่นเคยแสดงในคลาสยุโรป "B" และมีให้เลือกในห้ารูปแบบตัวถังพร้อมกัน: แฮทช์แบค 3 หรือ 5 ประตู, ซีดานคลาสสิก, สเตชั่นแวกอน 5 ประตูและ 2 -ประตูเปิดประทุน.
ความยาวของคอมแพคขึ้นอยู่กับรุ่นตั้งแต่ 3695 ถึง 3746 มม. ความกว้าง - จาก 1585 ถึง 1595 มม. ความสูง - จาก 1430 ถึง 1440 มม.
ความยาวของฐานล้อของรถคือ 2360 มม. ระยะห่างจากพื้นไม่เกิน 150 มม. และน้ำหนักควบคุมจาก 770 ถึง 1,010 กก.
ข้อมูลจำเพาะ ช่วงมอเตอร์ของ "ที่สอง" Nissan Micra รวมกัน:
- น้ำมันเบนซินอินไลน์ "สี่" พร้อมการฉีดเชื้อเพลิงอิเล็กทรอนิกส์ที่มีปริมาตรการทำงาน 1.0 ถึง 1.4 ลิตรซึ่งสร้างกำลัง 55 ถึง 82 แรงม้าและแรงบิดสูงสุด 79 ถึง 120 นิวตันเมตร
- ติดตั้งรถยนต์และหน่วยดีเซล 1.5 ลิตรที่มีความจุ 58 "ม้า" ให้แรงบิด 95 นิวตันเมตร
ควบคู่ไปกับหน่วยได้รับมอบหมายให้เป็นเกียร์ธรรมดา 5 สปีดหรือ CVT แบบแปรผันอย่างต่อเนื่อง (ในทุกกรณีมีการจ่ายศักยภาพให้กับล้อหน้า)
เป็นฐานสำหรับ Nissan Micra รุ่นที่ 2 แพลตฟอร์มขับเคลื่อนล้อหน้าถูกนำมาใช้กับโครงร่างแชสซีต่อไปนี้: สตรัทแมคเฟอร์สันและเหล็กกันโคลงที่ด้านหน้า และทอร์ชันบาร์รูปตัว H ที่ด้านหลัง
รถยนต์ขนาดเล็กไม่ได้ติดตั้งพวงมาลัยเพาเวอร์ และชุดเบรกได้รับการออกแบบโดยกลไกดิสก์ที่ด้านหน้าและ "กลอง" ที่ล้อหลัง
ในบรรดาข้อดีของ Nissan Micra K11 เจ้าของมักจะแยกแยะการสิ้นเปลืองเชื้อเพลิงที่ต่ำ การตกแต่งภายในที่ค่อนข้างกว้างขวาง การออกแบบที่เชื่อถือได้ ความพร้อมใช้งานของอะไหล่ การควบคุมที่ดี และทัศนวิสัยที่ยอดเยี่ยม
ข้อเสีย ได้แก่ ระบบกันสะเทือนแบบแข็ง ฉนวนกันเสียงไม่ดี ลำตัวเล็ก และแสงจากเลนส์ที่ศีรษะไม่ดี
